|
Ξεκινώντας το εγχείρημα "κτίσιμο σπιτιού" είχαμεν πει εξ' αρχής ότι κανόνας απαράβατος είναι να μεν μπλέξουμεν γνωστούς/συγγενείς μέσα. Καραττίν δημιουργούνται παρεξηγήσεις σε έτσι περιπτώσεις τζαι αμαν ο άλλος εν συγγενής ψιλο-στενοχωρκέσαι να του πείς "εν μαύρη τζαι γέριμη η δουλειά που έκαμες, ξανακάμε τα". Ομολογώ ότι σχεδόν ετηρήσαμεν το στο έπακρο τούτο. Τζαι λέω "σχεδόν" γιατί στο θέμαν του παρκέ ενεκατώσαμεν κάποιον γνωστόν.
Και έρχομαι στο ψητόν της ιστορίας...
Ας ονομάσουμε τον γνωστόν Πραξιτέλη (όι εν έshει γιον που τον λαλούν Ερμή. Ο Ερμής του Πραξιτέλους εν άλλου). Ας ονομάσουμεν επίσης την υπάλληλον Α' Μυρούλλα, την υπάλληλο Β' Στέλλα τζαι τον υπάλληλο Γ' Μέλιο. ΟΚ, τωρά που ονομάσαμεν τους ήρωες μας, πάμεν στο δια ταύτα.
Κλείουμεν την δουλειάν με την εταιρία που δουλεύκει ο Πραξιτέλης, κανονίζει μας τζαι "καλήν" έπτωση οπόταν μια χαρά. Εννοείται βέβαια ότι μας ετάξαν ΑΑΑ' δουλειάν.
Πέρα που το παρκέ, η δουλειά επεριλάμβαννεν τζαι τη σκάλα (τζαι τζίνη με παρκέ) που οδηγεί στο δωμάτιο της σοφίτας. Εν κανονική σκάλα τζι όι ποτζίνες τες πτυσσόμενες μιας τζαι η σοφίτα εν κανονικό δωμάτιο.
Εβάλαν το παρκέ στα σκαλοπάτια της σκάλας τζαι στα "τελιώματα" των σκαλιών (μπροστά τζαι στα πλευρά δηλαδή) εβάλαν ξύλινες πάσες τες οποίες εβάψαν με το φρουτσίν επιτόπου με ένα χρώμα που επλησίαζεν (τάχα) το χρώμα του παρκέ. Το κάτω μέρος τζίντον ξύλινων πάσων εν το εβάψαν (προφανώς θα εσκεφτήκαν ότι εν θα shύψει κανένας για να το προσέξει - did I not make it clear enough that details make the difference?).
Ετελιώσαν τζαι εφύαν οι εργάτες. Έχουμεν έναν υπόλοιπον για να τους ξοφλήσουμεν.
Πιάννω που την ίδια μέρα τηλέφωνο τον Πραξιτέλη. Ακολουθεί πάνω-κάτω ο πιο κάτω διάλογος (Ε=εγώ, Π=Πραξιτέλης):
Ε: Πραξιτέλη γειά σου ο Ινβίκτους είμαι, ήνναμπου κάμνεις είσαι καλά;
Π: Καλά Ινβίκτους μου εσύ;
Ε: Καλά τζι εγώ. Μα πε μου, ετελιώσαν τα κοπέλια σας με τη δουλειά οξά εννα ξανάρτουν;
Π (γυρίζει προς τη Μυρούλλα τζαι ρωτά την, τζίνη λαλεί του ότι ετελιώσαν): Ετελιώσαν απότι μου λαλούν δαμε. Έμεινεν κανέναν υπόλοιπον οξά εξόφλησες μας;
Ε: Έχουμεν υπόλοιπον
Π: Ε εννα πρέπει να το κανονίσεις ρε Ινβίκτους μου άμεσα τζίνον...
Ε: Υπάρχει έναν πρόβλημαν
Π: Ήντα πρόβλημαν;
Ε: Όμορφον τζι ωραίον το παρκέ που εμπήκεν αλλά η δουλειά πας τη σκάλα εν μου άρεσεν. Τα τελειώματα των σκαλιών εν πογιατισμένα στο shιέριν, το χρώμα έshει διαφοράν που το χρώμα του παρκέ τζαι πουκάτω εν απογιάτιστα. Γιατί εν εμπήκεν τσεκολαδούρα τζαι τζιαμέ που εν το ίδιον ακριβώς χρώμα με το παρκέ;
Π (με τζίνο το ύφος το "άκουμε-που-σου-λαλώ-τζι-εν-η-δουλειά-μου"): Κοίταξε να δεις Ινβίκτους...το χρώμαν μεν σε ανησυχεί. Με τον τζαιρόν εννα ωριμάσει το ξύλο τζαι το χρώμαν εννάρτει να δέσει με το άλλον το χρώμα του παρκέ τζι εν θα φαίνεται η διαφορά. Όσον αφορά για τη τσεκολαδούρα, εν μπαίννει τζιαμε τσεκολαδούρα ποττέ γιατί καταστρέφεται εύκολα, τζαι εν MDF τζαι πάντα μπαίννει solid ξύλο κλπ κλπ
Ε: (τζι αν μείνει ανώριμο; Ξύλον απελέτζιητον που λαλούμεν;) ΟΚ, να μπεί solid ξύλο αλλά να βαφτεί σωστά τζαι να γινεί δουλειά συσταρισμένη. Η δουλειά που έγινεν δεν με ικανοποιεί.
Π: Άσε νάρτω να το δούμεν μαζίν επιτόπου. Πιάσμε που εφτομάς τηλέφωνο να κανονίσουμε τζαι να κανονίσουμεν τζαι τζίντο υπόλοιπον
Ε: (ππέσε που τζίντο πλευρόν) ΟΚ
To cut a long story short, μετά που αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα εν ήβραμεν μέραν που να βολεύκει να συναντηθούμεν με τον Πραξιτέλη. Εν το μεταξύ τες 3-4 μέρες που επροσπαθούσαμεν να κλείσουμεν ραντεβού έπιασεν με τηλέφωνον πρώτα η Μυρούλλα τζαι μετά η Στέλλα για το ίδιο θέμα: το υπόλοιπο.
Ο διάλογος κάθε φοράν ήταν ο ίδιος:
Μ/Σ: Ναι γειά σας, τον κύριο Ινβίκτους παρακαλώ
Ε (προφανώς εγώ είμαι αφού πιάννεις με πας το μόπαϊλ): ο ίδιος
Μ/Σ: Κύριε Ινβίκτους γειά σας από εταιρία ΠΠΑΣΑ-ΠΠΑΣΑ παίρνω, εν σχετικά με ένα υπόλοιπο που έχετε. Να στείλω κάποιον να παραλάβει την επιταγή;
Ε: Όι να μεν στείλεις. Υπάρχουν κάτι εκκρεμότητες που πρέπει να τακτοποιηθούν πρώτα τζαι μετά εννα έρτω ο ίδιος να κανονίσω το υπόλοιπο
Μ/Σ: Τί εκκρεμότητες; Εν ετελιώσαν οι εργάτες;
Ε: Ετελιώσαν αλλά έshει κάποια πράματα που θέλουν φτιάξιμο. Εμίλησα ήδη με τον Πραξιτέλη
Μ/Σ: Α ΟΚ
Εψές εξαναμιλήσαμεν με τον Πραξιτέλη. Εξαναείπεν μου τες ίδιες ιστορίες για τες πογιές, τες τσεκολαδούρε κλπ κλπ. Τζαι είπα του τζι εγώ ξανά ότι προσέχω τη λεπτομέρεια τζαι ότι θέλω δουλειές άψογες. Τζαι είπα του νάρτουν, να τα φκάλουν, να τα τρίψουν, να τα ξαναπογιατίσουν σωστά τζαι με το σωστό χρώμα τζαι να τα ξαναβάλουν. Τζαι εννοείται ότι εξανασυνάφερεν μου το υπόλοιπον τζαι εννοείται ότι επανέλαβα του ότι το υπόλοιπο θα τακτοποιηθεί όταν γινεί η δουλειά όπως πρέπει.
Τζαι επειδή εκατάλαβα ότι θα είπεν πουμέσα του "μα πόσην παραξενιάν σιόρ τζαι τούτος" είπα του ότι που ΟΥΛΛΟΥΣ όσους εδουλέψαν/δουλεύκουν στο κτίσιμο του σπιθκιού απαιτώ άψογη δουλειά, nothing less. Τζαι ναι, έβαλα τους πολλές φορές τζαι εκάμαν το ίδιον πράμαν ξανά τζαι ξανά τζαι ξανά ώσπου να γινεί όπως το ήθελα. Γι' αυτόν ντήαρ αναγνώστη ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΟΦΛΟΥΜΕΝ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕΝ 100% ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Πάντα αφήννουμεν έναν υπόλοιπον αν έshει ατέλειες. Αν δεν έχουν να παίρνουν λεφτά, εν θα πατήσουν να σου το σάσουν! Trust me!
Οπόταν αφού είπα του Πραξιτέλη (ξανά) τί πρέπει να γινεί, είπα του να στείλει κάποιον να τα σάσει τζαι ότι εν χρειάζεται να βρεθούμεν. Να κόφκουμεν στράταν. Είπεν μου ΟΚ.
Σήμερα το πρωϊν έπιαν με τηλέφωνο ο Μέλιος:
Μ: Ναι γειά σας, τον κύριο Ινβίκτους παρακαλώ
Ε (προφανώς εγώ είμαι αφού πιάννεις με πας το μόπαϊλ): ο ίδιος
Μ: Κύριε Ινβίκτους γειά σας από εταιρία ΠΠΑΣΑ-ΠΠΑΣΑ παίρνω είμαι ο Μέλιος, εν σχετικά με ένα υπόλοιπο που έχετε. ΕΝ ΟΚ να περάσω να παραλάβω την επιταγή;
Ε: Το υπόλοιπο εννα τακτοποιηθεί μόλις τελιώσουν κάτι εκκρεμότητες που υπάρχουν. Εμιλήσαμε ήδη εχτές με τον Πραξιτέλη.
Μ: Είναι κάποια επιπρόσθετη δουλειά δηλαδη;
Ε: Όι έννεν επιπρόσθετη δουλειά. Εν δουλειά που εγίνικεν αλλά δεν έγινε σωστά τζαι εζήτησα να ξαναγίνει. Όταν τελιώσει εννα περάσω ο ίδιος που τα γραφεία σας να τακτοποιήσω το υπόλοιπο
Μ: Α εντάξει κύριε Ινβίκτους, καλή σας μέρα
Ε: Καλημέρα
Εσκέφτηκα ότι μπορεί να παίξουν πελλόν τζαι να μεν έρτουν να τα σάσουν. Αλλά επειδή το υπόλοιπον εν τετραψήφιο νούμερο εν νομίζω να τους συμφέρει. Αν πάλε πουν σικκιμέ τζαι όντως παίξουν πελλόν, με γεια τους με χαρά τους. Θα βάλω τον πελεκάνο μου να τα σάσει (δωρεάν, τόσες σιηλιάες έπιαεν που λλόου μας) τζαι τα λεφτά του υπολοίπου θα γίνουν μια ωραιότατη μεγάλη τηλεόραση. Ίδωμεν...
Και έρχομαι στο ψητόν της ιστορίας...
Ας ονομάσουμε τον γνωστόν Πραξιτέλη (όι εν έshει γιον που τον λαλούν Ερμή. Ο Ερμής του Πραξιτέλους εν άλλου). Ας ονομάσουμεν επίσης την υπάλληλον Α' Μυρούλλα, την υπάλληλο Β' Στέλλα τζαι τον υπάλληλο Γ' Μέλιο. ΟΚ, τωρά που ονομάσαμεν τους ήρωες μας, πάμεν στο δια ταύτα.
Κλείουμεν την δουλειάν με την εταιρία που δουλεύκει ο Πραξιτέλης, κανονίζει μας τζαι "καλήν" έπτωση οπόταν μια χαρά. Εννοείται βέβαια ότι μας ετάξαν ΑΑΑ' δουλειάν.
Πέρα που το παρκέ, η δουλειά επεριλάμβαννεν τζαι τη σκάλα (τζαι τζίνη με παρκέ) που οδηγεί στο δωμάτιο της σοφίτας. Εν κανονική σκάλα τζι όι ποτζίνες τες πτυσσόμενες μιας τζαι η σοφίτα εν κανονικό δωμάτιο.
Εβάλαν το παρκέ στα σκαλοπάτια της σκάλας τζαι στα "τελιώματα" των σκαλιών (μπροστά τζαι στα πλευρά δηλαδή) εβάλαν ξύλινες πάσες τες οποίες εβάψαν με το φρουτσίν επιτόπου με ένα χρώμα που επλησίαζεν (τάχα) το χρώμα του παρκέ. Το κάτω μέρος τζίντον ξύλινων πάσων εν το εβάψαν (προφανώς θα εσκεφτήκαν ότι εν θα shύψει κανένας για να το προσέξει - did I not make it clear enough that details make the difference?).
Ετελιώσαν τζαι εφύαν οι εργάτες. Έχουμεν έναν υπόλοιπον για να τους ξοφλήσουμεν.
Πιάννω που την ίδια μέρα τηλέφωνο τον Πραξιτέλη. Ακολουθεί πάνω-κάτω ο πιο κάτω διάλογος (Ε=εγώ, Π=Πραξιτέλης):
Ε: Πραξιτέλη γειά σου ο Ινβίκτους είμαι, ήνναμπου κάμνεις είσαι καλά;
Π: Καλά Ινβίκτους μου εσύ;
Ε: Καλά τζι εγώ. Μα πε μου, ετελιώσαν τα κοπέλια σας με τη δουλειά οξά εννα ξανάρτουν;
Π (γυρίζει προς τη Μυρούλλα τζαι ρωτά την, τζίνη λαλεί του ότι ετελιώσαν): Ετελιώσαν απότι μου λαλούν δαμε. Έμεινεν κανέναν υπόλοιπον οξά εξόφλησες μας;
Ε: Έχουμεν υπόλοιπον
Π: Ε εννα πρέπει να το κανονίσεις ρε Ινβίκτους μου άμεσα τζίνον...
Ε: Υπάρχει έναν πρόβλημαν
Π: Ήντα πρόβλημαν;
Ε: Όμορφον τζι ωραίον το παρκέ που εμπήκεν αλλά η δουλειά πας τη σκάλα εν μου άρεσεν. Τα τελειώματα των σκαλιών εν πογιατισμένα στο shιέριν, το χρώμα έshει διαφοράν που το χρώμα του παρκέ τζαι πουκάτω εν απογιάτιστα. Γιατί εν εμπήκεν τσεκολαδούρα τζαι τζιαμέ που εν το ίδιον ακριβώς χρώμα με το παρκέ;
Π (με τζίνο το ύφος το "άκουμε-που-σου-λαλώ-τζι-εν-η-δουλειά-μου"): Κοίταξε να δεις Ινβίκτους...το χρώμαν μεν σε ανησυχεί. Με τον τζαιρόν εννα ωριμάσει το ξύλο τζαι το χρώμαν εννάρτει να δέσει με το άλλον το χρώμα του παρκέ τζι εν θα φαίνεται η διαφορά. Όσον αφορά για τη τσεκολαδούρα, εν μπαίννει τζιαμε τσεκολαδούρα ποττέ γιατί καταστρέφεται εύκολα, τζαι εν MDF τζαι πάντα μπαίννει solid ξύλο κλπ κλπ
Ε: (τζι αν μείνει ανώριμο; Ξύλον απελέτζιητον που λαλούμεν;) ΟΚ, να μπεί solid ξύλο αλλά να βαφτεί σωστά τζαι να γινεί δουλειά συσταρισμένη. Η δουλειά που έγινεν δεν με ικανοποιεί.
Π: Άσε νάρτω να το δούμεν μαζίν επιτόπου. Πιάσμε που εφτομάς τηλέφωνο να κανονίσουμε τζαι να κανονίσουμεν τζαι τζίντο υπόλοιπον
Ε: (ππέσε που τζίντο πλευρόν) ΟΚ
To cut a long story short, μετά που αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα εν ήβραμεν μέραν που να βολεύκει να συναντηθούμεν με τον Πραξιτέλη. Εν το μεταξύ τες 3-4 μέρες που επροσπαθούσαμεν να κλείσουμεν ραντεβού έπιασεν με τηλέφωνον πρώτα η Μυρούλλα τζαι μετά η Στέλλα για το ίδιο θέμα: το υπόλοιπο.
Ο διάλογος κάθε φοράν ήταν ο ίδιος:
Μ/Σ: Ναι γειά σας, τον κύριο Ινβίκτους παρακαλώ
Ε (προφανώς εγώ είμαι αφού πιάννεις με πας το μόπαϊλ): ο ίδιος
Μ/Σ: Κύριε Ινβίκτους γειά σας από εταιρία ΠΠΑΣΑ-ΠΠΑΣΑ παίρνω, εν σχετικά με ένα υπόλοιπο που έχετε. Να στείλω κάποιον να παραλάβει την επιταγή;
Ε: Όι να μεν στείλεις. Υπάρχουν κάτι εκκρεμότητες που πρέπει να τακτοποιηθούν πρώτα τζαι μετά εννα έρτω ο ίδιος να κανονίσω το υπόλοιπο
Μ/Σ: Τί εκκρεμότητες; Εν ετελιώσαν οι εργάτες;
Ε: Ετελιώσαν αλλά έshει κάποια πράματα που θέλουν φτιάξιμο. Εμίλησα ήδη με τον Πραξιτέλη
Μ/Σ: Α ΟΚ
Εψές εξαναμιλήσαμεν με τον Πραξιτέλη. Εξαναείπεν μου τες ίδιες ιστορίες για τες πογιές, τες τσεκολαδούρε κλπ κλπ. Τζαι είπα του τζι εγώ ξανά ότι προσέχω τη λεπτομέρεια τζαι ότι θέλω δουλειές άψογες. Τζαι είπα του νάρτουν, να τα φκάλουν, να τα τρίψουν, να τα ξαναπογιατίσουν σωστά τζαι με το σωστό χρώμα τζαι να τα ξαναβάλουν. Τζαι εννοείται ότι εξανασυνάφερεν μου το υπόλοιπον τζαι εννοείται ότι επανέλαβα του ότι το υπόλοιπο θα τακτοποιηθεί όταν γινεί η δουλειά όπως πρέπει.
Τζαι επειδή εκατάλαβα ότι θα είπεν πουμέσα του "μα πόσην παραξενιάν σιόρ τζαι τούτος" είπα του ότι που ΟΥΛΛΟΥΣ όσους εδουλέψαν/δουλεύκουν στο κτίσιμο του σπιθκιού απαιτώ άψογη δουλειά, nothing less. Τζαι ναι, έβαλα τους πολλές φορές τζαι εκάμαν το ίδιον πράμαν ξανά τζαι ξανά τζαι ξανά ώσπου να γινεί όπως το ήθελα. Γι' αυτόν ντήαρ αναγνώστη ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΟΦΛΟΥΜΕΝ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕΝ 100% ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Πάντα αφήννουμεν έναν υπόλοιπον αν έshει ατέλειες. Αν δεν έχουν να παίρνουν λεφτά, εν θα πατήσουν να σου το σάσουν! Trust me!
Οπόταν αφού είπα του Πραξιτέλη (ξανά) τί πρέπει να γινεί, είπα του να στείλει κάποιον να τα σάσει τζαι ότι εν χρειάζεται να βρεθούμεν. Να κόφκουμεν στράταν. Είπεν μου ΟΚ.
Σήμερα το πρωϊν έπιαν με τηλέφωνο ο Μέλιος:
Μ: Ναι γειά σας, τον κύριο Ινβίκτους παρακαλώ
Ε (προφανώς εγώ είμαι αφού πιάννεις με πας το μόπαϊλ): ο ίδιος
Μ: Κύριε Ινβίκτους γειά σας από εταιρία ΠΠΑΣΑ-ΠΠΑΣΑ παίρνω είμαι ο Μέλιος, εν σχετικά με ένα υπόλοιπο που έχετε. ΕΝ ΟΚ να περάσω να παραλάβω την επιταγή;
Ε: Το υπόλοιπο εννα τακτοποιηθεί μόλις τελιώσουν κάτι εκκρεμότητες που υπάρχουν. Εμιλήσαμε ήδη εχτές με τον Πραξιτέλη.
Μ: Είναι κάποια επιπρόσθετη δουλειά δηλαδη;
Ε: Όι έννεν επιπρόσθετη δουλειά. Εν δουλειά που εγίνικεν αλλά δεν έγινε σωστά τζαι εζήτησα να ξαναγίνει. Όταν τελιώσει εννα περάσω ο ίδιος που τα γραφεία σας να τακτοποιήσω το υπόλοιπο
Μ: Α εντάξει κύριε Ινβίκτους, καλή σας μέρα
Ε: Καλημέρα
Εσκέφτηκα ότι μπορεί να παίξουν πελλόν τζαι να μεν έρτουν να τα σάσουν. Αλλά επειδή το υπόλοιπον εν τετραψήφιο νούμερο εν νομίζω να τους συμφέρει. Αν πάλε πουν σικκιμέ τζαι όντως παίξουν πελλόν, με γεια τους με χαρά τους. Θα βάλω τον πελεκάνο μου να τα σάσει (δωρεάν, τόσες σιηλιάες έπιαεν που λλόου μας) τζαι τα λεφτά του υπολοίπου θα γίνουν μια ωραιότατη μεγάλη τηλεόραση. Ίδωμεν...