- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Έσπασεν το φανάριν το δεξίν το μπροστινό του αυτοκινήτου!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Έσπασεν το παράθυρο του αυτοκινήτου!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Κατσιαρίζει το εξώς. Ακούεται σάμπου να κωλοσύρνεται!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Έσπασεν το ρολόϊν της κουζίνας πάλε!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Το κουμπίν του κουδουνιού της εξώπορτας εν δουλεύκει!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Χτέρνεται συνέχεια ο προφυλακτήρας ο πισινός άμαν παρκαρίσκω!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Είπεν μου ο μηχανικός ότι πρέπει να σάσουμεν τα στόπλαϊτς για να περάσει ΜΟΤ το αυτοκίνητο!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Έσασες το εξώς, αλλά πάλε κατσιαρίζει. Άμπα τζαι τρύπησεν!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Το καθρευτούιν που την μερκάν του οδηγού εράϊσεν!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Νομίζω να βάλουμεν καμιάν κάμεραν τζιαμέ στο μαχαζίν για τους κλέφτες!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Ο μιτσής εν σηκώννεται με τίποτε το πρωί!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Εχάλασεν το πόμολον της πόρτας του μπάνιου!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Εκόπηκεν το πόϊν του παγκακιού που έχουμεν μες την αυλήν!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Άγιωσεν η κάσια του μονοκάμπινου του παπά μου!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Πιάννουν με τηλέφωνον την ώραν που είμαι στη βούρνα τζαι ώσπου να σκουπιστώ να πάω, κλείουν το. Θέλω μπλούττουθ!
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Γίνεται να απενεργοποιήσεις το σνουζ γιατί εν σηκώννουμαι με την ώρα μου το πρωί;
- Να το κανονίσω μάνα μου...




- Πανίκκο!
- Ναι Μυρούλλα μου...
- Μάνα μου άγγελε μου, κανεί δουλειές τζι εποστάθηκες. Έφερα σου καρέκλαν τζινούρκαν να κάτσεις να πνάσουν τα κόκκαλα σου!
- Θέκκιου μάνα μου...

Πίσω στο 2006 η κυρία Lockwood, καθηγήτρια αγγλικών στο Xavier High School, ζήτησε από τους μαθητές της να γράψουν ένα γράμμα σε έναν διάσημο συγγραφέα, ζητώντας του να επισκεφτεί το σχολείο τους. 5 από τους μαθητές επέλεξαν να στείλουν γράμμα στον Kurt Vonnegut. Ο Vonnegut, αμερικανός συγγραφέας και δοκιμιογράφος γνωστός για τα έργα "Σφαγείο Νούμερο 5", "Η Φωλιά της Γάτας" και "Πρόγευμα των Πρωταθλητών", ήταν ο μόνος συγγραφέας που απάντησε στα γράμματα των μαθητών.

Ακολουθεί το εκπληκτικό γράμμα-απάντηση του συγγραφέα. Εκπληκτική είναι και η υπογραφή του στο συγκεκριμένο γράμμα...


"Αγαπητό Xavier High School, κυρία Lockwood, και μαθητές,


Σας ευχαριστώ για τις φιλικές επιστολές σας. Ξέρετε πως να φτιάχνετε τη διάθεση ενός πραγματικά γεροπαράξενου 84 ετών, στα χρόνια του ηλιοβασιλέματος του. Δεν κάνω δημόσιες εμφανίσεις πια, γιατί τώρα δεν μοιάζω με τίποτα περισσότερο από ένα ιγκουάνα.


Αυτό που θέλω να σας πω εξάλλου, δεν θα πάρει πολύ. Εξασκήστε οποιαδήποτε τέχνη, τη μουσική, το τραγούδι, το χορό, την υποκριτική, το σχέδιο, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την ποίηση, την πεζογραφία, το δοκίμιο, το ρεπορτάζ. Δεν έχει σημασία αν θα το κάνετε καλά ή άσχημα, αρκεί να μην το κάνετε για τα χρήματα και τη φήμη, αλλά για την εμπειρία, για να μάθετε τι βρίσκεται μέσα σας, για να κάνετε τη ψυχή σας να μεγαλώσει.


Σοβαρά! Εννοώ να αρχίσετε τώρα, να κάνετε τέχνη για το υπόλοιπο της ζωής σας. Σχεδιάστε μια αστεία ή μια ωραία εικόνα της κυρίας Lockwood, χορέψτε στο σπίτι μετά το σχολείο, τραγουδήστε στο μπάνιο σας ξανά και ξανά. Κάντε ένα πρόσωπο στον πουρέ σας. Προσποιηθείτε ότι είστε ο Κόμης Δράκουλας.
Λοιπόν σας αναθέτω μια εργασία και ελπίζω η δασκάλα σας να στεναχωρηθεί αν δεν την κάνετε.


Γράψτε ένα ποίημα έξι στίχων για οτιδήποτε θέλετε αρκεί να ομοιοκαταληκτεί. Κάντε το τόσο καλό όσο μπορείτε. Αλλά μην πείτε σε κανέναν τι κάνετε. Μην το δείξετε και μην το απαγγείλετε σε κανέναν, ούτε καν στους φίλους σας ή γονείς σας ή την κυρία Lockwood. Εντάξει;


Σχίστε το σε πολλά και μικρά κομματάκια και πετάξετε το σε πολλούς σκουπινοτενεκέδες, μακριά ο ένας από τον άλλο. Θα διαπιστώσετε ότι έχετε ήδη λαμπρά ανταμειφθεί για το ποίημά σας. Έχετε βιώσει τη γένεση, μάθατε πολλά περισσότερα για το τι υπάρχει μέσα σας, και έχετε κάνει την ψυχή σας να μεγαλώσει.


Ο Θεός να σας ευλογεί,

Kurt Vonnegut"

Ναι ντάξει, αυτή τη φράση μπορεί να την πει κάποιος ο οποίος δεν καταλαβαίνει ή δεν εκτιμάει ή εν πάσει περιπτώσει δεν έχει πολλά πάρε-δώσε όσον αφορά την τέχνη. Αυτή τη φράση όμως τη διαβάζεις εδώ μέσα τώρα. Κι εδώ μέσα είναι γνωστό τοις πάσοι ότι είμεθα λάτρεις της τέχνης και μπορούμε να εκτιμήσουμε τα μάλα έργα υψηλής αισθητικής και απείρου κάλλους.

Πώς μπορούμε άλλωστε να ξεχάσουμε τον Pricasso;

Πώς μπορούμε να ξεχάσουμε της τέχνης τα χάμπουργκερ;

Πώς μπορούμε να ξεχάσουμε τους καλλιτέχνες που ματώνουν για να δημιουργήσουν τα έργα τους;

Πώς μπορούμε να ξεχάσουμε τους καλλιτέχνες που βγάζουν τον εσωτερικό τους κόσμο πάνω στον καμβά;

Πώς μπορούμε να ξεχάσουμε τους καλλιτέχνες που αναδεικνύουν έργα τα οποία οι πλείστοι θεωρούμε συνηθισμένα και ανάξια λόγου;

Ας μη συνεχίσω άλλο, το 'πιασες το πόϊντ.

Που λες...

Σήμερα θα σου μιλήσω για ένα καλλιτέχνη τεραστίου βεληνεκούς. Κι όχι, δεν κάνω λογοπαίγνιο, δεν έχει να κάνει με εκρηκτικά και όπλα κλπ. Μιλάω απλά για ένα πολύ σπουδαίο καλλιτέχνη. Καλλιτέχνη που αναμφίβολα άφησε το στίγμα του στα παγκόσμια εικαστικά δρώμενα. Τί να κλάσει κι ο Μιχαήλ Άγγελος!

Σήμερα ντήαρ, θα σου μιλήσω για τον Piero Manzoni.

Ο Piero που λες, δημιούργησε ε-κπλη-κτι-κά έργα ανεκτίμητης αξίας και απαράμιλλης αισθητικής. Θα μπορούσα να σου γράφω για ώρες αλλά ας περιοριστώ σε 2-3 από τα πολύ γνωστά και πολύ αγαπητά του έργα:


Κάνω αρχή με αυτό το μοναδικό έργο:



Όπως μπορείς να δεις και στη φωτογραφία, η συσκευασία του έργου είναι κυλινδρική και υπάρχει χάρτινη επιγραφή επάνω όπου αναφέρεται:

CONTIENT UNE LIGNE LONGUE MT 4,90 | EXECUTEE PAR PIERO MANZONI LE 12/59 | IT CONTAINS A LINE 4,90 METRES LONG | MADE BY PIERO MANZONI THE 12/59' 

Και επειδή μπορεί να υπάρχουν και άτομα ολίγον τι άσχετα με τα εικαστικά, να στο κάνω πιο λιανά σε ελεύθερη μετάφραση: Περιέχει μια κλωστή μήκους 4,90 μέτρων. Φτιάχτηκε από τον Piero Manzoni το Δεκέμβριο του 1959.

Εκπληκτικό, το ξέρω. Όσες φορές και να το δω, νιώθω την ίδια ανατριχίλα.


Παρόμοιο -αλλά σε καμία περίπτωση ίδιο- είναι και το επόμενο έργο:


Κυλινδρική συσκευασία και χάρτινη επιγραφή που αναγράφει:

CONTIENT UNE LIGNE LONGUE MT 18,82 | EXECUTEE PAR PIERO MANZONI LE 9/59 | IT CONTAINS A LINE 18/82 METRES LONG | MADE BY PIERO MANZONI THE 9/59

Ναι, σωστά το κατάλαβες. Πρόκειται για κλωστή μήκους 18,82 μέτρων που έβαλε ο Manzoni στο κουτί το Σεπτέμβριο του 1959.

Ασύλληπτο!


Σε παρακαλώ, συγκράτησε τους εικαστικούς οργασμούς σου, έχω να σου δείξω κι άλλα!

Συνεχάμε με ένα έργο το οποίο είναι πραγματικά κατάθεση ψυχής.


Αν σε ρωτούσα τί βλέπεις στην πιο πάνω φωτογραφία, ίσως και να απαντούσες "ένα κομμάτι ξύλο με μια κόκκινη μουτζούρα κι ένα σπάγγο με κάτι σιδεράκια". Πόσο θα με απογοήτευες, άξεστε!

Στην πιο πάνω φωτογραφία, ο Piero Manzoni αποτύπωσε το 1960 την...ανάσα του. Ναι αγαπητή μου, την ανάσα του.

Πώς ακρβώς το έκανε αυτό, I hear you asking...

Βλέπεις εκείνο το κόκκινο πράγμα. Κάποτε, το 1960 ήταν ένα κόκκινο μπαλόνι το οποίο ο ίδιος ο Manzoni φούσκωσε με την ανάσα του. Έβγαλε την ανάσα από μέσα του και την έκλεισε στο μπαλόνι, το οποίο στη συνέχεια έδεσε με σπάγκο και στερέωσε στην ξύλινη πλάκα. Με τα χρόνια βέβαια το κόκκινο μπαλόνι ξεφούσκωσε και τελικά παραμορφώθηκε και κατέληξε στη σημερινή του μορφή που το λες και "κόκκινο ξερατό σε σανίδα".

Δεν παύει όμως από το να αποτελεί σημείο αναφοράς στο εικαστικό στερέωμα.

Άφησα για το τέλος, ίσως το σημαντικότερο έργο του Manzoni.

Ένα έργο που τον κατέταξε ανάμεσα στην παγκόσμια ελίτ της τέχνης: το Merda d'artista.


Το Merda d'artista που λες, στα αγγλικά μεταφράζεται ως "Artist's Shit".

Και όπως πολύ σωστά θα έχεις υποψιαστεί ήδη, πρόκειται για...σκατά τα οποία ο Piero Manzoni έκλεισε σε τενεκεδένια κουτιά τα οποία υπόγραψε και αρίθμησε το Μάϊο του 1961. 90 τενεκεδένια κουτιά στον αριθμό, καθένα από τα οποία περιέχει 30 γραμμάρια φρέσκα κι αφράτα σκατά. Ντάξει, φρέσκα ήταν τότε, δεν ξέρω σήμερα.

Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι στις 23 Μαΐου του 2007, κάποιος έδωσε €124,000 σε δημοπρασία στο Sotheby's για να αποκτήσει ένα τενεκεδάκι.